چرخاندن جمله و نوشتن آن بدين شکل بسيار بهتر است : « در ميان تظاهر کنندگان پروفسور جان اسناج، سرپرست بخش ادبيات انگليس نيز حضور داشت » اين روش به بيننده در مورد آنچه که بعدا ً مي بيند هشدار مي دهد.

اگر بين کلمات و تصوير رابطه ظاهري وجود نداشته باشد بيننده گيج خواهد شد و يک اشتباه يک ثانيه اي تفاوت فراواني به وجود مي آورد.

کلمات و تصاوير همراه مي توانند با يکديگر در تضاد باشند يا حالات استعاره، کنايه و اشاره اي را ارائه کنند که کلمات يا تصاوير هيچ يک به تنهايي قادر به ارائه آنها نيستند.

 

:: نويسندگي متن فيلم خبري

فيلم خبري بر اساس تصوير نامه تهيه نمي شود و قالبا فقط بخشي از داستاني را که بايد گفته شود را مي پوشاند. فيلم خبري با عجله تدوين مي شود و زمان اندکي به نويسنده واگذار مي کند تا جملات خود را سيقل دهد.

اگر چه ممکن است فيلم فقط بخشي از خبر را گفته يا تصوير کند، وظيفه نويسنده خبر گفتن تمامي آن است.

رمز موفقيت در مرتبط ساختن کلام شفاهي با تصوير است. قالب معمول نوشتن يک مقدمه (پيش خبر) است که توسط خبر خوان (گوينده خبر) در تصوير ارائه مي شود.

 

:: خبرگزاري ها منبع اصلي خبر

اطلاعات مربوط به متن از گزارش تصوير بردار بريده هاي خبر کتابخانه و نسخه خبر خبرگزاري جمع آوري مي شود. خدمات تلگرافي خبرگزاري پايه و اساس برنامه خبري تلويزيوني مي باشد.

به ندرت ممکن است نسخه خبر خبر گزاري را به شکلي که از دستگاه بيرون مي آيد براي پخش فرستاد.

متون گزارشگران مختلف در مورد يک موضوع مشابه بدون توجه به کيفيت آنها با يکديگر مخلوط شده و براي همه اعضاء فرستاده مي شود تا بر طبق سليقه خود آن را تدوين کنند. در تلويزيون اين معمولاً به معني نوشتن مجدد است. يک دبير خبر تلويزيوني بايد از ميان صدها کلمه آنهايي را که براي خبر ضروري مي بيند بيرون آورده و براي فقط 20 يا 30 ثانيه خبر تنظيم کند.

:: نويسندگي براي گفتار خبري

center

نيازهاي چنين متني، صحت، نظم و ترتيب و ايجاز مي باشد. متن بايد در اولين شنيدن قابل فهم باشد.

اين متن خبري، مانند اکثر خبرهاي تلويزيوني در 45 ثانيه (حدود 100 کلمه) فشرده شده است که به راحتي نصف يک ستون را در روزنامه اشغال مي کند. يک بخش خبري نيم ساعته مي تواند حاوي فقط 4000 کلمه باشد.

روزنامه مي تواند چيزهايي را که توجه همگان را جلب نمي کند چاپ کند. هر خواننده حق انتخاب، پذيرش يا رد آنچه را که در روزنامه است را دارد. چنانچه او بعد از خواندن عنوان و مقدمه دريافت که به موضوع علاقه اي ندارد و مي تواند بدون وقفه در عمل خواندن روزنامه به متن ديگري بپردازد اما در روزنامه او نمي تواند از اين ستون به آن ستون و از اين صفحه به صفحه ديگر برود. اما بايد اخبار را همچنان که در جريان دارد بپذيرد.

اختصار و ايجاز در اخبار تلويزيوني کمک بزرگي است. هيچ خبري نبايد آنقدر طولاني شود که بخش عظيمي از بينندگان را خسته کند.

جملات بايد کوتاه و ساده و در اولين شنود قابل درک باشد. بر خلاف خواننده، بيننده قادر به مکث و بازگشت براي هضم مطلب نيست.

يک روش مناسب براي نوشتن اخبار پيچيده اين است که نسخه خبرگزاري را کلاً بخوانند تا مطالب آنها کاملا ً درک شود. آنگاه آن را کنار گذاشته و فکر کنند چگونه آن را براي همسر يا دوست خود تعريف مي کردند.

تلويزيون براي نويسنده علاقه مندي که نوشتن را دوست دارد يا در خود نياز به نوشتن را احساس مي کند مي تواند رسانه نااميد کننده اي باشد.

تلويزيون نوشته ژنده را به تصاوير و رويداد تبديل کرده، و افتخار و تحسين را به سوي مجري و کارگردان سرازير مي کند.