سپیـــنود

.:.. از پرداخت اوليه داستان تا تصوير نامه

در ساخت فيلم مستند يا برنامه جديد تلويزيوني اولين قدم ، تدارک يک خلاصه داستان است.

پرداخت اوليه داستان ، شروع ، وسط و پايان آن را ارائه مي دهد .

ساخت يک برنامه تلويزيوني ، افراد بسياري را در بر مي گيرد و بايد به آنها قبل از اينکه بتوانند مثل يک گروه عمل کنند هدف مشترکي داده مي شود . پرداخت اوليه داستاني کوششي در ارائه اين هدف است .

با وجود اينکه پرداخت اوليه تغيير مي کند ، اصلاح مي شود ، بلا استفاده مي ماند ، اما هنوز ارزش فوق العاده اي دارد .

وقتي که خلاصه داستان مورد توافق قرار گرفت به پيش نويس تصوير نامه و سپس به تصوير نامه نهايي تبديل مي شود .

کارگردان از تصوير نامه نهايي ، تصوير نامه دوربين خود را آماده مي کند . براي يک برنامه استوديويي اين صرفا حاوي کلماتي است که بالاخره در برنامه گفته و دستور العملهاي خلاصه صحنه است که در سمت راست هر صفحه نوشته مي شود و در سمت چپ دستور العملهاي دوربين قرار مي گيرد .

در استوديو تصوير نامه دوربين اساس همه چيز است و هرگونه تغيير فاحش در آن منجر به سردرگمي و مشکلات بعدي مي شود .

.:.. فن ت

          سي

براي کسي که تجربه تلويزيوني ندارد ، تصوير نامه يک قطعه ادبي خشک و فاقد جذابيت است . واژه ها بايد با دقت انتخاب و براي فائق آمدن بر فقدان تاکيدهاي صوتي و بيان تصويري با احتياط مرتب شوند .

در تلويزيون واژه ها تنها بخشي از حس را حمل مي کنند ، بقيه توسط لحن صدا ، حالت چهره ، موسيقي ، عکس ، فيلم يا حتي يک مکث بيان مي شود .

نويسندگي براي تلويزيون به سادگي و عاميانه بودن در سبک نياز دارد . واژه ها بايد با دقت و صرفه جويي سازماندهي شود و راحت و خود به خود به گوش برسد . نويسنده بايد عناوين و موسيقي شروع را پشت سر گذارد ، صحنه اول را براي خود تصوير کند و همان طور که واژه ها را مي نويسد با گوش درونيش آنها را بشوند .

واژه ها در تلويزيون صرفا بخشي از ارتباط کامل هستند و بعضي وقتها اصلا نيازي به آنها نيست .

شايد کمترين خصوصيت يک تصويرنامه نويس اين است که بداند چه وقت چيزي نگويد .

.:.. تصوير نامه نويس

نگرش يک نويسنده نسبت به تصوير نامه تلويزيوني به تناسب نوع برنامه متفاوت است . با وجودي که مردم اعتراف مي کنند « مستندهاي خوب » را مي پسندند ، اما حقيقت اين است که آنها مستند را يک برنامه فرعي به شمار مي آورند .

بيننده هاي تلويزيون مستندها را چنانچه در لابلاي برنامه هاي شب باشد و اتفاقا توجهشان را جلب کند مي پذيرند . و اگر کسلشان کند احتمالا ً کانال سرگرم کننده تري را انتخاب خواهند کرد . مستند تلويزيوني بايد اول بيننده اش را جذب کند و براي جلب توجه او براي نيم ساعت بعد بجنگد .

لزومي ندارد يک رويداد کاملا نمايشي يا بسيار گسترده باشد . وقتي نظر بيننده جلب شد ، آرام شدن ضرب آهنگ و تنش را براي ادامه داستان تحمل خواهد کرد .

.:.. چگونگي تصوير نامه تلويزيوني

معمولي ترين و مناسب ترين روش پياده کردن تصوير نامه ، تقسيم عمودي صفحه به دو بخش است ، متن در بخش راست و توضيح خلاصه تصاوير در بخش چپ .

ممکن است بسياري حقايق موجود در تصوير نامه نهايتاً در مصاحبه هاي خلال فيلم ، يا در صحبتهاي مدون شده ، نظرات افرادي که در فيلم گفته مي شوند گفته شود .